Nu weer wonend op de grond van mijn voorouders, waar stilte nog zo aanwezig is, de zestig gepasseerd, ervaar ik een verschuiving in mijzelf. Contact en aandacht wat er echt toe doet.
Zou dit zijn wat ze Elderschap noemen?
De betekenis, het belang van en het alledaagse geworstel met 'aanwezig zijn'. Je aanwezigheid als grootvader/Elder is vaak het enige wat wordt verlangd en ertoe doet. Maar hoe werkt dat dan in de praktijk?
Probeer je ook een betekenisvolle grootvader te zijn? Hoe doe je dat in deze westerse wereld? In boeken en artikelen staan hierover mooie woorden. Maar hoe geef je deze handen en voeten in het dagelijkse leven? Deze vraag komt in onze grootvader cirkel regelmatig naar voren. Heb je na het lezen waardevolle aanvullingen, laat het ons weten!
Hoe mooi zou het zijn als we onze kinderen opnieuw zouden verbinden met het wonder en het ritme van de natuur en de eeuwenoude wijsheid die zij herbergt? Is het net als in het woud en in gemeenschappen dicht bij de natuur niet een taak van de oudsten om de jongeren te ondersteunen en te onderwijzen in het vinden van een levenspad waarin verbinding en respect voor de universele wijsheid van de natuur een grote plek heeft?
In de snel veranderende wereld van vandaag is de wijsheid en ervaring van ons als ouderen belangrijker dan ooit. Nu we geconfronteerd worden met dringende kwesties zoals klimaatverandering en sociale onrust, is de rol van ouderen onmisbaar. Hun inzichten, voortkomend uit decennia van ervaring, kunnen ons leiden naar duurzamere en harmonieuze oplossingen.
Het is zondagmorgen 8 september 2024. Ik ben onderweg naar mijn grootvadergroep in Velp. We zijn bezig met de voorbereiding voor de inspiratiemiddag op 24 november met als thema: “Hoe geven wij, als Grootvaders, een leefbare wereld door aan de generaties na ons?”
